دوره 25، شماره 76 - ( 1-1404 )                   جلد 25 شماره 76 صفحات 405دوره388فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 10.61186/jgs.25.76.25

XML English Abstract Print

تأثیرکاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه شهری دانش‌بنیان درکلان‌شهر تهران
نوید آهنگری* 1، شهربانو موسوی2 ، رضا شهبازنژاد3
1- دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی تهران، ایران ، std_navid.ahangari@alumni.khu.ac.ir
2- کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
3- کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده:   (3477 مشاهده)
در عصر دانش، پیشرفت سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات عنصر اصلی پاسخگویی به بحران‌های روزافزون محیطی و اجتماعی - اقتصادی شهری تلقی می‌شود و شهرهای دانش‌بنیان با استفاده از آن در بهبود کیفیت زندگی شهروندان و کارایی خدمات در راستای توسعه پایدار شهری پیش می تازند. در این پژوهش، قابلیت و کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه شهری دانش‌بنیان هدف بررسی قرار گرفته است. داده-های مورد تحلیل به طریق پیمایشی و از نمونه خبرگان به تعداد 66 نفر بنا به اشباع نظری که متشکل از کارشناسان معاونت‌ شهرسازی مناطق 22 گانه شهرداری تهران بوده اند، گردآوری شده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده های پژوهش از روش مدل سازی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزئی و نرم افزار SmartPLS3 استفاده‌شده است. یافته های تحقیق نشان دادند که میانگین متغیرهای کاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات و توسعه شهری دانش‌بنیان تهران، همراه با تمام مؤلفه‌های آن بر اساس طیف 5 سطحی لیکرت که در دامنه امتیازات از 1 تا 5 کمی سازی شده اند، در دامنه 51/2 تا 5/3 قرار داشته و بنابراین وضعیتی نیمه پایدار دارند. همچنین تأثیر کاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات بر توسعه شهری دانش‌بنیان دارای ضریب معناداری بزرگ‌تر از 96/1 بوده و از این رو، مسیر برای مدل اصلی پژوهش مورد تأیید قرار دارد. نتیجه این که بهره گیری از کاربرد و قابلیت سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه بخش‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند راه حلی برای رفع محدودیت‌های توسعه شهری دانش‌بنیان در کلان شهر تهران باشد
واژه‌های کلیدی: کاربرد و قابلیت فناوری اطلاعات و ارتباطات، پایداری شهری، توسعه شهری دانش‌بنیان، کلان‌شهر تهران
متن کامل [PDF 1024 kb]   (163 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جغرافیا و برنامه ریزی شهری
فهرست منابع
1. بهزادپور، الناز، فرزاد بهتاش، محمدرضا، سعیده زرآبادی، زهرا سادات (1400)، تبیین مدل مفهومی توسعه شهری دانش‌بنیان مبتنی بر رویکرد مدل‌سازی ساختاری تفسیری مورد پژوهی: کلان شهر تهران، فصلنامه شهر پایدار، سال چهارم، شماره ۲ (پیاپی ۱۴)، صص ۷۳ -۹۰.
2. Ahad, M. A., Paiva, S., Tripathi, G., & Feroz, N. (2020). Enabling technologies and sustainable smart cities. Sustainable Cities and Society, 61.doi.org/10.1016/j.scs.2020.102301
3. Behzadpour, E., Farzad Behtash, M. R., Saeeda Zarabadi, Z. S. (2021). Explanation of the conceptual model of knowledge-based urban development based on the interpretative structural modeling approach of the research case: Metropolis of Tehran, Sustainable city, 2 (14), pp. 73-90. (IN Persian).
4. Bifulco, F., Tregua, M., Amitrano, C.C. and D'Auria, A. (2016). ICT and sustainability in smart cities management, International Journal of Public Sector Management, 29 (2), pp. 132-147. doi.org/10.1108/IJPSM-07-2015-0132
5. Cai, Z., Cvetkovic, V., Page J. (2022). How Does ICT Expansion Drive "Smart" Urban Growth? A Case Study of Nanjing, China, rban Planning, 5(1), Pp. 129-139 DOI: 10.17645/up.v5i1.2561.
6. Camero, A., Alba, E. (2019). Smart city and information technology: A review. Cities, 93, pp. 84-94. doi.org/10.1016/j.cities.2019.04.014. [DOI:10.1016/j.cities.2019.04.014]
7. Chatterjee, S. Kar, A.K. (2018). Effects of successful adoption of information technology enabled services in proposed smart cities of India: From user experience perspective, Journal of Science and Technology Policy Management, 9(2), pp. 189-209. [DOI:10.1108/JSTPM-03-2017-0008.]
8. Chatti, W., Majeed, M.T. (2022). Information communication technology (ICT), smart urbanization, and environmental quality: Evidence from a panel of developing and developed economies, Journal of Cleaner Production, 366. doi.org/10.1016/j.jclepro.2022.132925
9. Cohen-Blankshtain, G., Rotem-Mindali, O. (2016). Key research themes on ICT and sustainable urban mobility, International Journal of Sustainable Transportation, 10(1), PP.9-17, DOI: 10.1080/15568318.2013.820994.
10. Czamanski, D., Broitman, D. (2017). Information and communication technology and the spatial evolution of mature cities, Socio-Economic Planning Sciences, Elsevier, 58(C), pages 30-38. DOI: 10.1016/j.seps.2016.10.003
11. del Río Castro, G., Fern'andez, M. C. G., & Colsa, 'A. U. (2020). Unleashing the convergence amid digitalization and sustainability towards pursuing the sustainable development goals (SDGs), Journal of Cleaner Production,‌ 280(1), 122204.doi.org/10.1016/j.jclepro.2020.122204.
12. Ergazakis, K., Metaxiotis, k., Psarras, J. (2006). Knowledge cities: the answer to the needs of knowledge-based development, VINE, 36(1), pp.‌67‌-‌84. dx.doi.org/10.1108/03055720610667381.
13. Ghawana, T., Cumbe, R., Hespanha, J. P., Paixao, S., & Carneiro, A. F. T. (2020). Applicability of knowledge innovation value chain model for the land administration system of municipality of Maputo in Mozambique. Survey Review, 52(372), 205-214. doi.org/10.1080/00396265.2018.1554852.
14. Ghozali, I. (2014). Structural equation modeling metode alternatif dengan partial least square. In: Kedua, Edisi (Ed.), Badan Penerbit Universitas Diponegoro Semarang.
15. Goel, K.R., Vishnoi, S. (2022). Urbanization and sustainable development for inclusiveness using ICTs, Telecommunications Policy, 46(6). doi.org/10.1016/j.telpol.2022.102311.
16. Gouvea, R., Kapelianis, D., & Kassicieh, S. (2018). Assessing the nexus of sustainability and information & communications technology, Technological Forecasting and Social Change, Elsevier, 130(C), pages 39-44. DOI: 10.1016/j.techfore.2017.07.023.
17. Haftu, G.G. (2019). Information communications technology and economic growth in Sub-Saharan Africa: A panel data approach, Telecommunications Policy, Elsevier, 43(1), pages 88-99. DOI: 10.1016/j.telpol.2018.03.010.
18. Ivaldi, E., Penco, L., Isola, G., Musso, E. (2020). Smart Sustainable Cities and the Urban Knowledge-Based Economy: A NUTS3 Level Analysis, Social Indicators Research,150, pp. 45-72. doi.org/10.1007/s11205-020-02292-0
19. Khoa, B.T. (2022). Dataset for the electronic customer relationship management based on S-O-R model in electronic commerce, Data in Brief12 March 2022. 42 (Cover date: June 2022) Article 108039. [DOI:10.1016/j.dib.2022.108039.]
20. Knight, R. (2008). Knowledge-based development, in Yigitcanlar, T., Velibeyoglu, K. and Baum, S. (Eds), Knowledge-based Urban Development, Information Science Reference, London, pp. xiii-xxv.
21. Lechman, E., Marszk, A. (2019). ICT and Socio-Economic Development Dynamics, ICT-Driven Economic and Financial Development, pp. 143-191. DOI: 10.1016/B978-0-12-813798-7.00005-1
22. Lee, S. H., Han, J. H., Leem, Y. T., Yigitcanlar, T. (2008). Towards Ubiquitous City: Concept, Planning, and Ecperiences in the Republic of Korea, in Yigitcanlar, T.(ed), Knowledge-Based Urban Development: Planning and Applications in the Information Era.Hershey, New york: Information Science Regerence pp. 148-170.‌‌ DOI: 10.4018/978-1-59904-720-1.ch009. [DOI:10.4018/978-1-59904-720-1.ch009]
23. Lonnqvist, A., Kapyla, J., Salonius, H., Yigitcanlar, T. (2014). Knowledge That Matters: Identifying Regional Knowledge Assets of the Tampere Region, European Planning Studies, 22(10),‌ pp. 2011-2029. doi.org/10.1080/09654313.2013.814621.
24. Maeng, D.M., Nedović-Budić, Z. (2021). Relationship between ICT and urban form in knowledge-based development: empirical analysis of Washington, DC metro region, Int. J. Knowledge-Based Development, 1(1/2). P.‌97-116.‌ DOI: 10.1504/IJKBD.2010.032588
25. Michelam, L. D., Cortese, T. T. P., Yigitcanlar, T., & Vils, L. (2020). Knowledge-based urban development as a strategy to promote smart and sustainable cities. J. Environ. Manag. & Sust., 9(1), P .1-19, e18740. doi.org/10.5585/geas.v9i1.18740.
26. Navarro, J. L. A., Ruiz V. R.L., Peña, D. N. (2017). The effect of ICT use and capability on knowledge-based cities, Cities 60, P. 272-280.doi.org/10.1016/j.cities.2016.09.010.
27. Pancholi, S., Yigitcanlar, T., Guaralda, M. (2014). Urban knowledge and innovation spaces, Asia Pacific J. Innovation and Entrepreneurship, Vol. 8(1), pp. 15-38.
28. Pompigna, A., Mauro, R. (2021). Smart roads: A state of the art of highways innovations in the smart age. Engineering Science and Technology, an International Journal (IF 5.155) Pub Date: 2021-05-07, DOI: 10.1016/j.jestch.2021.04.005.
29. Population Division. (2011). World Urbanization Prospects, The 2011 Revision. http://esa.un.org/unup/pdf/WUP2011_Highlights.pdf.
30. Reddick, C. G., Enriquez, R., Harris, R. J., Sharma, B. (2020). Determinants of broadband access and affordability: An analysis of a community survey on the digital divide. Cities, 106, 102904. DOI: 10.1016/j.cities.2020.102904
31. Stanley, T.D., Doucouliagos, H., Steel, P. (2018). ‌Does ICT generate economic growth? A meta-regression analysis, Journal of Economic Surveys, Wiley Blackwell, 32(3), pages 705-726. DOI: 10.1111/joes.12211
32. Tan, B., Evelyn, N.g, & Junhui J. (‌2018). The process of Technology Leapfrogging: Case analysis of the national ICT infrastructure development journey of Azerbaijan, International Journal of Information Management, Elsevier, 38(1), pages 311-316. DOI: 10.1016/j.ijinfomgt.2017.10.008.
33. Tranos, E., Reggiani, A., Nijkamp, P. (2013). Accessibility of cities in the digital economy. Cities, 30, 59-67. doi.org/10.1016/j.cities.2012.03.001
34. United Nations. (2020). The sustainable development goals report. Department of Economic and Social Affairs, ISBN 9789210049603. Wang, D., Zhou, T., Wang, M. (2021). Information and communication technology (ICT), digital divide and urbanization: Evidence from Chinese cities, Technology in Society, Elsevier, 64(C). DOI: 10.1016/j.techsoc.2020.101516. [DOI:10.18356/ 214e6642-en.]
35. Yigitcanlar, T., and Sarimin, M. (2015). Multimedia Super Corridor, Malaysia: Knowledge-based urban development lessons from an emerging economy, VINE, 45 (1), pp. 126-147. [DOI:10.1108/VINE-06-2014-0041.]
36. Yigitcanlar, T., Inkinen, T. (2019). Theory and Practice of Knowledge Cities and Knowledge-Based Urban Development. Geographies of Disruption. Springer, Cham. [DOI:10.1007/978-3-030-03207-4_10.]
37. Yigitcanlar, T., Velibeyoglu, K. (2008). Knowledge-Based Urban Development: The Local Economic Development Path of Brisbane, Australia, Local Economy, 23(3), pp. Pages 195-207. doi/abs/10.1080/02690940802197358.
38. Yigitcanlar, T., Velibeyoglu, K. (2008a). Knowledge-based strategic planning, 3rd International Forum on Knowledge Asset Dynamics, Matera, pp. 296-306.
39. Yigitcanlar, T., Velibeyoglu, K., Baum, S. (Eds) (2008b), Creative Urban Regions, Information Science Reference, London. [DOI:10.4018/978-1-59904-838-3]
40. Zheng, Y. (2017). Explaining Citizens E-Participation Usage: Functionality of EParticipation Applications, Adm.‌Soc. 49‌(3), 423-442, doi.org/10.1177/0095399715593313.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.