1- دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی روستایی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران،
2- دانشیار گروه کارتوگرافی دانشکده جغرافیا دانشگاه تهران ، hfaraji@ut.ac.ir
3- دکترای جغرافیا و برنامهریزی روستایی دانشگاه تربیت مدرس،
چکیده: (6105 مشاهده)
تکنیک تاکسونومی عددی یکی از تکنیکهای تصمیمگیری چندمتغیره برای ارزیابی و رتبهبندی بوده و کاربرد زیادی در مطالعات برنامهریزی و توسعه دارد. این مدل نیز نظیر سایر مدلهای تصمیمگیری چند متغیره دارای معایبی است، از مهمترین ایرادهای وارده بر این مدل، یکسان فرض شدن شاخصها و همجهت بودن شاخصها میباشد. لذا هدف مقاله حاضر ارائه روششناسی مناسب اصلاح مدل و رفع محدودیتهای آن و معرفی مدل تاکسونومی اصلاح شده است. پس از معرفی مدل اصلاح شده، برای نمایش بهتر تفاوت نتایج، از دو مدل برای سنجش سطح توسعه مناطق روستایی شهرستانهای استان مازندران استفاده شد. روش تحقیق توصیفی و از نوع کاربردی است و در زمینه جمعآوری اطلاعات کتابخانهای بر پایه دادههای آماری سرشماری سال 1385 است. جامعه آماری تحقیق مناطق روستایی استان مازندران مشتمل بر 16 شهرستان است. مقایسه نتایج حاصل حاکی از افزایش دقت مدل تاکسونومی عددی اصلاح شده در مقایسه با مدل تاکسونومی رایج است، بطوریکه مقادیر ضرایب درجه توسعه (Fi) و رتبه در این مدلها تفاوت قابل توجهی داشته است. براساس مدل تاکسونومی عددی مناطق روستایی شهرستان قائمشهر با درجه توسعه 0.455 دارای رتبه 1 و مناطق روستایی شهرستان گلوگاه با درجه توسعه 0.476 دارای رتبه 3 بوده است، اما در مدل اصلاح شده که امکان وزندهی به شاخصهای مهمتر وجود داشته و جهت شاخصها یعنی مثبت و منفی بودن معنادار شد، سطح توسعه مناطق روستایی شهرستان گلوگاه با درجه توسعه 0.396 به رتبه 1 و شهرستان قائمشهر با درجه توسعه 0.420 به رتبه 2 تغییر یافت.