جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای کدخدایی

زیبا کدخدایی، حمیدرضا رخشانی نسب، مجتبی رخشانی نسب،
دوره ۰، شماره ۰ - ( مقالات آماده انتشار(موقت) ۱۳۰۰ )
چکیده

یکی از رویکردهای معاصر گردشگری، استفاده از فضای مجازی و فناوری اطلاعات در گردشگری است که نگرش جدیدی به گردشگری ایجاد کرده و مرزهای بین دنیای واقعی و فضای مجازی از میان برداشته است. در این راستا هدف پژوهش حاضر، بررسی قابلیت­های فضای مجازی در توسعه گردشگری شهرستان کنارک می­باشد. این پژوهش از نظر هدف، «کاربردی» و از نظر ماهیت و روش، «توصیفی- تحلیلی» می­باشد همچنین شیوه گردآوری اطلاعات «اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه)» است. جامعه آماری مورد مطالعه در حوزه متخصصان می­باشد که با استفاده از روش دلفی دو مرحله­ای، ۳۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. روایی محتوایی پرسشنامه توسط اساتید و پایایی آن با آزمون آلفای کرونباخ در سطح ۰,۸۵۲ محاسبه و تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون  تی­ تک­نمونه­ای، تحلیل مسیر و تکنیک دیمتل (DEMATEL) استفاده شده است. نتایج آزمون تی تک­نمونه­ای نشان داد که فضای مجازی با میانگین ۲۲/۴ از حد مبنای (۳) بیشتر می­باشد بنابراین فضای مجازی بر توسعه گردشگری شهرستان کنارک تأثیر گذاشته است. نتایج حاصل از تحلیل مسیر حاکی از آن می­باشد که زیرساخت فناوری اطلاعات با ضریب ۶۰۸/ دارای بیشترین تأثیر و تجارت الکترونیکی با ضریب ۲۵۰/ دارای کمترین تأثیر بر توسعه گردشگری شهرستان کنارک می­باشد. نتایج حاصل از تکنیک DEMATEL نشان داد از بین شاخص­های مؤثر بر گردشگری شهرستان کنارک، شاخص بستر مخابراتی با مقدار ۹۷۱/۵ بیشترین تعامل و شاخص اطلاع­رسانی با مقدار ۶۷۱/۵ کمترین تعامل، شاخص شبکه اجتماعی با مقدار ۴۰۲/۱ مؤثرترین عامل و شاخص بستر مخابراتی با مقدار ۰۸۸/۲-تأثیر پذیرترین عامل هستند. با توجه به نتایج حاصله می­توان نتیجه گرفت که با ایجاد زیرساخت­های فناوری و معرفی جاذبه­های شهرستان کنارک از طریق برنامه­هایی مانند (تلویزیون، سایت­های خبری و ...) توسعه این شهرستان محقق می­شود.
 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وبگاه متعلق به تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی است.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Applied Researches in Geographical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb

Creative Commons License
This work is licensed under a Creative Commons — Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0)