آسیب پذیری را می توان نقص ذاتی در ابعاد ویژه محیط شهر دانست که بنا به ویژگی­های بیولوژیکی و فیزیکی و یا مشخصه­های طراحی آن مستعد آسیب است. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختارهای شهر اهواز و ریز پهنه­ بندی آسیب ­پذیری آن از منظر پدافندغیرعامل و سوق دادن آن به سوی چشم انداز آینده شهر ایمن انجام شده است. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش­ شناسی توصیفی ـ تحلیلی مبتنی بر رویکرد مطالعات مکانی- مدلی است. داده های این پژوهش شامل شاخص­ های ۱۱ گانه آموزشی، آتش‌نشانی، اداری- انتظامی، خطوط برق، پایانه­ها، تأسیسات شهری، مراکز تجاری، راه، صنایع شهری، مراکز انتقال گاز و مراکز بهداشتی می­ باشند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS استفاده شده است. بنابراین جهت سنجش الگوی همجواری، پس از شناسایی لایه های مؤثر در آسیب ­پذیری و با استفاده از ابزار Distance نقشه­ های فواصل برای آن­ها طراحی و استاندارد شد. برای توزیع فضایی و ریزپهنه ­بندی آسیب­ پذیری شهر اهواز از ابزار FUZZY OVERLAY در نرم‌افزار ArcGIS استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد که در بخش ریز پهنه‌بندی آسیب‌پذیری، ۲۹/۷۳ درصد مساحت شهر کاملاً آسیب‌پذیر، ۲۹ درصد آسیب‌پذیر، ۲۱/۱۸ درصد آسیب‌پذیری متوسط، ۱۳/۲۲ درصد آسیب­پذیری کم و ۶/۸۵ درصد از پهنه کل شهر در وضعیت آسیب­ پذیری خیلی کم قرار دارد.

شکل­گیری شهر خلاق و گردشگری خلاق از جدیدترین رویه­ های مدیریت موفق شهری در راستای جذب سرمایه­های مادی و غیرمادی محسوب می­شود. در راستای دست یابی به این هدف، میران شهری اقدام به توسعه زیرساخت­های گردشگری خلاق می­نمایند. کلان­شهر تبریز نیز بنابه داشتن پتانسیل­های زیاد به عنوان پایتخت گردشگری کشورهای اسلامی در سال ۲۰۱۸ انتخاب شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش مؤلفه­های مؤثر بر تحقق گردشگری خلاق و وضعیت زیرساخت­های این شهر در راستای این هدف است. نوع تحقیق، کاربردی و روش آن توصیفی- تحلیلی، همبستگی می­باشد. تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری صورت گرفته و اولویت­بندی عناصر شهر خلاق و مناطق شهری در راستای شکل­ گیری گردشگری خلاق است با استفاده از مدل­های تحلیل شبکه­ای و تاپسیس صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش،۷۵۸۴۲۱ نفربالای ۱۵ سال ساکن در مناطق ده­گانه تبریز بوده که از این تعداد با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده، ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده­اند. شاخص­های تحقیق شامل ۱۰ معیار با ۱۶ زیرمعیار است. نتایج آزمون­های آماری نشان داد که تمامی مؤلفه­های شهر خلاق با میزان خلاقیت مناطق شهری تبریز همبستگی معنادار وجود دارد. دراین‌بین دو متغیر زیرساخت­های خلاقیت و طبقه خلاق با ۵۸۳/۰ و ۵۵۷/۰ دارای بیشترین همبستگی بودند. نتایج حاصل از مدل ANP نشان داد که معیار­های زیرساخت­های خلاقیت و طبقه خلاق به ترتیب با امتیاز ۳۹۸/۰ و ۲۶۹/۰ دارای بیشترین اهمیت در شکل­گیری شهر خلاق دارند. بررسی وضعیت مناطق مختلف شهر از نظر شاخص­های شهر خلاق نیز نشان داد که هشت به دلیل تمرکز آثار تاریخی، مراکز خرید و تفریحی شرایط مناسب­تری دارند. در نتیجه راهکارهای عملی در راستای استفاده از زیرساخت­های شهری به منظور شکل­گیری شهر خلاق و شناساندن تبریز به کشورهای اسلامی ارائه شده است.