1. آنامرادنژاد، رحیم بردی (1394). ارزیابی ویژگی¬های کمی و کیفی مسکن در ایران طی سال¬های 1390- 1345. پژوهش و برنامه¬ریزی شهری، ۶ (۲۰)، صص 50- 38. https://dorl.net/dor/20.1001.1.22285229.1394.6.20.3.5
2. پوراحمد، احمد؛ زیاری، کرامت¬ا...؛ یوسفی، رشید؛ حاجیلو، مهدی (1393). تحلیل شاخص¬های کمی و کیفی و برنامه¬ریزی مسکن، فصلنامه¬ آمایش محیط، 33(۴) صص 23-1. https://sanad.iau.ir/Journal/ebtp/Article/988243
3. پیشگر، الهه؛ محمدی، علیرضا (1399). تحلیلی بر تغییرات نماگرهای مسکن در کلانشهر تهران طی دوره 1388- 1398، فصلنامه اقتصاد شهری، 9(2). صص 118- 106. [
DOI:10.22034/UE.2020.09.02.05]
4. پورطاهری، مهدی؛ فتاحی، احدالله؛ نعمتی، رضا؛ آدینه وند، اسماعیل، (1395)، تبیین مزیت های استفاده از مدل ترکیبی تصمیمگیری WASPAS در مکان یابی روستاهای هدف گردشگری (مطالعه موردی روستاهای هدف گردشکری استان لرستان)، مجله برنامهریزی و آمایش فضا، 20 (2)،صص 140-115. http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-7135-fa.html
5. جعفری صمیمی، احمد؛ علمی، زهرا (میلا)؛ هادی زاده، آرش (1386). عوامل مؤثر بر تعیین رفتار شاخص قیمت مسکن. پژوهشهای اقتصادی ایران، 9(32)، صص 53-31. https://ijer.atu.ac.ir/article_3624.html?lang=en
6. حکیمی، هادی؛ پورمحمدی، محمدرضا؛ پرهیزکار، اکبر؛ مشکینی، ابوالفضل؛ پورطاهری، مهدی (1390). ارزیابی شاخص¬های کمی و کیفی مسکن در سکونتگاه¬های غیررسمی ایران (مطالعه موردی: جمشیدآباد خوی)، جغرافیا و برنامه¬ریزی محیطی، 4(44)، صص 210-197 https://journals.ui.ac.ir/article_18526.html
7. حیدری، محمدتقی؛ برزگر،صادق؛ احدنژاد روشتی، محسن(۱۳۹۸). توانمندسازی محلات غیررسمی شهر با رویکرد هم پیوندی مردم وفضا، مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، ۹(۳۳)، صص: 127-102. https://sspp.iranjournals.ir/article_43216.html?lang=en
8. زیاری، کرامت¬اله؛ پارسی¬پور، حسن؛ علی¬آبادی، نسرین (1391). بافت میانی شهرها ظرفیتی برای حرکت به سمت الگوی شهر فشرده (موردمطالعه: شهر بجنورد)، جغرافیا و توسعه ناحیه¬ای، 5 (۱۹)، صص 236- 215. [
DOI:10.22067/geography.v0i0.23255]
9. سازمان مدیریت و برنامه¬ریزی استان خراسان شمالی(1399). گزیده نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن استان خراسان شمالی 95- 1385، 39- 1. https://webmasterlabs.ir/bodje/
10. علوی، سید علی؛ بناری، سجاد؛ صمدی، محمد (1397). تحلیل شاخص¬های کمی و کیفی مسکن در شهر اهواز و پیش¬بینی مسکن مورد نیاز تا افق 1400، جغرافیا و روابط انسانی، ۱(2)، صص 867- 850. https://dorl.net/dor/20.1001.1.26453851.1397.1.2.53.6
11. فنی، زهره؛ دویران، اسماعیل (1387). تاملی در مسائل زمین و مسکن، نشریه شهر نگار، 9(50)، تهران. https://shahrnegar.tehran.ir/
12. فتاحی، احد؛ احمدی، افسانه؛ پایدار، ابوذر؛ (1399)، سنجش سطوح فضایی- مکانی پایداری مسکن با استفاده از رادار پایداری مطالعۀ موردی: روستاهای استان لرستان، جغرافیا و توسعه، ۱۸(59 )، 87-108. 10.22111/GDIJ.2020.5462
13. لطفی، حیدر؛ احمدی، علی؛ حسن¬زاده فرجود، داود (1388). شاخص¬ها و مؤلفههای ضروری در برنامه¬ریزی و سیاست¬گذاری مسکن روستایی در ایران، فصلنامه جغرافیایی آمایش، 7، صص 127-105. https://ensani.ir/fa/article/246271
14. لطیفی، غلامرضا؛ شیخی، محمد؛ عیسی¬لو، شهاب¬الدین (1395). بررسی و تحلیل شاخص¬های مسکن شهری بهمنظور تعیین اولویت برنامه¬ریزی مسکن، مطالعه موردی: مناطق 22 گانه شهر تهران، معماری و شهرسازی پایدار، ۴(۱)، صص، 74-57. https://dorl.net/dor/20.1001.1.25886274.1395.4.1.5.2
15. ملکی، سعید، ( ۱۳۹۰ ). بررسی تأثیر جمعیّت بر تغییرات شاخصهای اجتماعی مسکن در شهر اهواز. فصلنامه ی جمعّیت، شمارههای 75 و 76. https://ensani.ir/fa/article/299153
16. مرکز آمار ایران (1399)، بلوک¬های آماری شهر بجنورد در سال 1395. چاپ اول، انتشارات مرکز آمار ایران، تهران.
17. نیک¬پور ،عامر؛ آنامرادنژاد، رحیم بردی؛ ملاحسینی، علی¬اصغر (1396). سطح¬بندی محلات بر اساس شاخص¬های کمی و کیفی مسکن، موردمطالعه: شهر بابلسر، مطالعات ساختار و کارکرد شهری، ۴(۱۵)، صص 123-100. [
DOI:10.22080/shahr.2017.1816]
18. نیک¬پورb، عامر؛ قاسم¬پور، فاطمه؛ ملاحسینی، علی¬اصغر (1399). تحلیل فضایی شاخص¬های مسکن با رویکرد فرم شهری پایدار (مطالعه موردی: شهر بابل)، جغرافیای اجتماعی شهری، 7 (2)، صص 58-41. 10.22103/JUSG.2020.2018
19. وارثی، حمید رضا؛ کمالی باغراهی، اسماعیل (1394) تحلیل شاخص¬های کمی و کیفی مسکن در شهر جیرفت و پیش¬بینی مسکن مورد نیاز تال سال 1400، مطالعات نواحی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ۲(3)، صص 149- 125. [
DOI:10.22103/juas.2016.1813]
20. Alavi, S. A., banari, S., & Samadi, M. (2018). Analysis of quantitative and qualitative indices of housing in Ahvaz city and prediction of required housing up to the horizon of 1400. Geography and Human Relationships, 1(2), 850-867.[In persian] https://dorl.net/dor/20.1001.1.26453851.1397.1.2.53.6
21. Annamoradnejad, R. (2015). Evaluation of quantitative and qualitative characteristics of housing in Iran during 1966-2011. Urban Planning and Research, 6 (20), pp. 38-50. [In persian] https://dorl.net/dor/20.1001.1.22285229.1394.6.20.3.5
22. Baer, W. C. (2014). Using Housing Quality to Track Change in the Standard of Living and Poverty for Seventeenth-Century London Historical Methods, A Journal of Quantitative and Interdisciplinary History, 47(1), 1-18. [
DOI:10.1080/01615440.2013.800801]
23. Fanni, Z., & Doyran, I. (2008). A reflection on land and housing issues, Shahrnegar magazine, 9(50), Tehran. [In persian] https://shahrnegar.tehran.ir
24. Fatahi, A., Ahmadi, A., & Paidar, A. (2020). Evaluation of Housing Stability Levels in Lorestan Province Using Sustained Radar (Case Study of Lorestan Province Villages). Geography and Development, 18(59), 87-108. [In persian]doi: 10.22111/gdij.2020.5462
25. Flood, J., (1997). Urban and housing indicators. Urban studies, 34(10), pp: 1635-1665. [
DOI:10.1080/0042098975385]
26. Hui, E. C. M., Dong, Z., & Jia, S. (2018). How do housing price and sentiment affect consumption distribution in China? Habitat International, 77, 99-109. [
DOI:10.1016/j.habitatint.2018.01.001]
27. Jafari Samimi, A., Elmi, Z., & Hadizade, A. (2007). Affecting Factors on House Price Index. Iranian Journal of Economic Research, 9(32), 31-53.[In persian] https://ijer.atu.ac.ir/article_3624.html?lang=en
28. Hakimi, H., Pourmohammadi, M., Parhizkar, A., Meshkini, A., Portahari, M.(2011). Evaluation of quantitative and qualitative indicators of housing in informal settlements of Iran (case study: Jamshidabad Khoi), Geography and Environmental Planning, 4(44), pp. 197-210. [In persian] https://journals.ui.ac.ir/article_18526.html
29. Heydari, M., barzegar, S., & Ahadnejad, M. (2020). Empowering Informal Neighborhoods with People-Space Interconnection Approach (Case Study: Zanjan Informal Settlements). Strategic Studies of public policy, 9(33), 102-127. [In persian] https://sspp.iranjournals.ir/article_43216.html?lang=en
30. Knapp, E., (1982), Housing Problems in Third World, University of Stuttgrt.35.p.417. https://books.google.com/books/about/Housing_Problemsin_the_Third_World.html?id=MyrpAQAACAAJ
31. Lotfi, H., Ahmadi, A., Hassanzadeh & Farjoud, D. (2001). Essential indicators and components in rural housing planning and policy making in Iran, Amash Geographic Quarterly, 7, pp. 105-127.[In persian] https://ensani.ir/fa/article/246271
32. Latifi, G., Sheikhy, M., & Isaloo, S. (2016). Survey and Analysis urban Housing Indicators to Access Priorities Planning for Housing Case Study: 22 districts of Tehran. Journal of Sustainable Architecture and Urban Design, 4(1), 57-74. [In persian] https://dorl.net/dor/20.1001.1.25886274.1395.4.1.5.2
33. Maleki, Saeed, (2011). Investigating the effect of population on the changes of housing social indicators in Ahvaz city. Population Quarterly, numbers 75 and 76.[In Persian] https://ensani.ir/fa/article/299153
34. Mills, L. (1991). Understanding national and regional housing trends. Business Review, (Sep), 15-23. https://core.ac.uk/download/pdf/6648681.pdf
35. Ma, J., Dong, G., Chen, Y., Zhang, W., (2018). Does satisfactory neighborhood environment lead to a satisfying life? An investigation of the association between neighbourhood environment and life satisfaction in Beijing. Cities,74, 229-239. [
DOI:10.1016/j.cities.2017.12.008]
36. Management and Planning Organization of North Khorasan Province (2019). Extract from the results of the general population and housing census of North Khorasan Province 2016-13, 1-39. [In persian] https://webmasterlabs.ir/bodje/
37. Mouratidis K. (2020). Commute satisfaction, neighborhood satisfaction, and housing satisfaction as predictors of subjective well- being and indicators of urban livability, Travel Behaviour and Society, 21, 265-278. [
DOI:10.1016/j.tbs.2020.07.006]
38. Mulliner, E., Maliene, V (2011). CRITERIA FOR SUSTAINABLE HOUSING AFFORDABILITY. In: 8th International Conference on Environmental Engineering, 19th-20th May 2011, Lithuania. https://researchonline.ljmu.ac.uk/id/eprint/469
39. Nikpour, A., Anamoradnejad, R. B., & Molahosaini, A. (2017). Ranking of neighborhoods based on housing quantitative and qualitative indicators (A case study of Babolsar). Urban Structure and Function Studies, 4(15), 100-123. [In persian] doi: 10.22080/shahr.2017.1816
40. Nikpour, A., Ghasempour, F., & Mola Hoseyni, A. A. (2020). Spatial analysis of housing indicators with a sustainable urban form approach (Case study: Babol). Journal of Urban Social Geography, 7(2), 41-58. [In persian] doi: 10.22103/JUSG.2020.2018
41. pishgar, E., & Mohammadi, A. (2020). An analysis of changes in housing indicators in the metropolis of Tehran during the period 2009-2019. Urban Economics and Planning, 1(2), 106-118.[In persian] doi: 10.22034/UE.2020.09.02.05
42. Pourahmad, A., Ziary, K., Yousefi, R., & Hajilo, M. (2016). An Analysis of Quantitative and Qualitative Indicators and Prospective Residential Planning of Zanjan City. Quarterly Journal of Environmental-based Territorial Planning,33(4),1-23. [In persian] https://sanad.iau.ir/Journal/ebtp/Article/988243
43. Pourtaheri, M., Fatahi A., Nemati R., Adinehvand, I.(2016). Explaining the advantages of using the WASPAS hybrid decision model in locating tourist destinations (a case study of tourist destinations in Lorestan Province). Planning and land preparation. 20 (2):115-140.[In persian]http://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-7135-fa.html
44. Tawil, N.M., & Goh, N.A (2016). Investigation of Sustainable Housing Criteria.In MATEC Web of Conferences (Vol.66, p. 00096). EDP Sciences. [
DOI:10.1051/matecconf/20166600096]
45. Saidu,A.I., & Yeom, C. (2020). Success Criteria Evaluation for a Sustainable and Affordable Housing model: A Case for Improving Household Welfare in Nigeria Cities. Sustainability, 12(2), 656. [
DOI:10.3390/su12020656]
46. Statistics Center of Iran (2020), statistical blocks of Bojnord city in 2016. First edition, Publications of Iran Statistics Center, Tehran..[In persian]. https://amar.org.ir/english
47. Subbaraman, R., O'brien, J., Shitole, T., Shitole, S., Sawant, K., Bloom, D., et al. (2012). Off the map: The health and social implications of being a non-notified slum in India. Environment and Urbanization, 24(2), 643-663. [
DOI:10.1177/0956247812456356]
48. Varesi, H. R., & Kamali Bagh-rahi, E. (2015). Analysis of Qualitative and Quantitative Indicators of Housing in Jiroft and forecasting Housing Demand for 1400. Journal of Urban Social Geography, 2(3), 125-149.[In Persian] [
DOI:10.22103/juas.2016.1813]
49. Wrenn,D. H., Yi, J., & Zhang, B. (2019). House prices and marriage entry in China. Regional Science and Urban Economics, 74, 118-130. [
DOI:10.1016/j.regsciurbeco.2018.12.001]
50. 1
51. Zhang, L., Hui, E. C. M., & Wen, H. (2017). The regional house prices in China: Ripple effect or differentiation. Habitat International, 67, 118-128. [
DOI:10.1016/j.habitatint.2017.07.006]
52. Ziari, K., Parsipour, H., & Aliabadi, N. (2013). Inner texture of cities: A potentiality to move toward the compact city pattern (Case study: Bojnord City) [. Journal of Geography and Regional Development, 10(2).[In persian] doi: 10.22067/geography.v0i0.23255