Volume 24, Issue 75 (12-2024)
jgs 2024, 24(75): 314-329 |
Back to browse issues page
Associate Professor of Political Geography, Faculty of Humanitiy, Yazd University, Yazd, Iran , ehsanlashgari80@yahoo.com
Abstract: (3053 Views)
In the classical view, the political dimension study of space has always been considered as the political geography ontological basic. Gradually from the 1980s with the development of post-positivist perspectives on human geography; Politics affected all social spheres from government and political parties to gender and considered the smallest power relations associated with the political concept. The political issue has rejected the organization of space on the basis of formal logic and has introduced new forms of epistemological reconstruction in the study of the relationship between politics and space. In this article, has been attempted to explain the political epistemological consequences in the study of relationship between politics and space. Research findings indicate that political dimension of space study is needed epistemic relativism in context of the political. In this regard, intersubjective cognition has a special dependence on the historical evolution of space and therefore requires to power factor genealogy. This spatial genealogy is always linked to the conflict that exists in human societies and forms the possibility of space antagonistic cognition. In this regard, the social meaning of geographical space; considered as place of conflict and resistance of marginalized groups and hegemonic forces in society Which reach a kind of adaptive balance within a certain time. This process is caused, the epistemological model adaptation of cultural geography and political geography with each other.
Type of Study: Research |
Subject:
Political geography
References
1. اسدی، روح اله؛ رهنما، محمدرحیم؛ خوارزمی، امیدعلی. (1394). آینده‌پژوهی تبارشناسانه، رویکردی شایسته در آینده‌پژوهی پدیده‌های جغرافیایی. فصلنامه مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 6(22)،54-7.
2. اشمیت، کارل. (1392). مفهوم امر سیاسی. ترجمه سهیل صفاری، تهران: نشر نگاه معاصر.
3. آقانظری، حسن. (1397). روش‌شناسی واقعیت نهادی، فصلنامه روش‌شناسی علوم انسانی، 24(95)، 73-82.
4. برلین، آیزیا. (1371). به نام آزادی، ترجمه محمدامین کاردان، تهران: نشر خجسته.
5. بل، وندل. (1392). مبانی آینده‌پژوهی، تاریخچه، اهداف و دانش. چاپ اول، ترجمه افشین خاکباز، تهران: نشرنی.
6. پیرسون، کریستوفر. (1384). معنای مدرنیت؛ گفتگوی کریستوفر با آنتونی گیدنز. ترجمه علی اصغر سعیدی، تهران: انتشارات کویر.
7. تراکمه، آیدین. (1393). درآمدی بر تولید فضای هانری لفور، تهران: انتشارات تیسا.
8. خالقی دامغانی، احمد و ملک زاده، حمید. (1394). سیاست، پایدیا و دولت؛ امر سیاسی و بنیان ذهنی آن، فصلنامه دولت پژوهی، 1(2)، 136-149.
9. سیدامامی، کاوس. (1391). پژوهش در علوم سیاسی، تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
10. شاه وردی، امین و مشکات، محمد. (1396). ضرورت‌های گذار روح در پدیدارشناسی هگل. دوفصلنامه تأملات فلسفی، 7(18)، 103-124.
11. عالم، عبدالرحمن و صادقی، هادی. (1393). بررسی پارادایمی نسبت اخلاق و سیاست در تفکر لاک، فصلنامه راهبرد، 23(70)، 235-263.
12. عالم، عبدالرحمن. (1376). تاریخ فلسفه سیاسی غرب؛ عصر جدید و سده نوزدهم، تهران: انتشارات دفتر سیاسی و بین‌الملل وزارت امور خارجه.
13. عضدانلو، حمید. (1380). گفتمان و جامعه. تهران: نشر نی.
14. غرویان، محسن. (1378). آموزش منطق. قم: انتشارات دارالعلم.
15. فوکو، ميشل. (1378). مراقبت، تنبيه و تولد زندان. ترجمه افشين جهان‌ديده و نيکو سرخوش؛ تهران: نشر ني.
16. کرمانی، محسن و دلاوری ابوالفضل. (1395). از ایدئولوژی تا گفتمان: سوژه، قدرت و حقیقت. فصلنامه علوم اجتماعی، 26(74)، 111-148.
17. کسل، فیلپ. (1383). چکیده آثار آنتونی گیدنز. ترجمه حسن چاووشیان، تهران: انتشارات ققنوس.
18. گل محمدی، احمد. (1386). درآمدی بر تبیین فرهنگی سیاست؛ نگاهی به رهیافت فرهنگی در علم سیاست، پژوهشنامه علوم سیاسی. 2(1)، 130- 151.
19. لاین، دیوید. (1381). پسامدرنیته. ترجمه محمدرضا تاجیک، تهران: نشر بقعه.
20. متقي، ابراهيم و کاظمي، حجت. (1386). سازه انگاري، هويت، زبان و سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران. فصلنامه سياست، 37(4)، 209- 237.
21. مجتهدی، کریم. (1371). پدیدارشناسی روح بر حسب نظر هگل، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
22. مقدس، علی‌اصغر و قدرتی، حسین. (1383). نظریه ساختاری شدن آنتونی گیدنز و مبانی روش‌شناختی آن، فصلنامه علوم اجتماعی، 1(1)، 1-31.
23. مقدم حیدری، غلامحسین. (1394). قیاس ناپذیری پارادایمهای علمی. تهران: نشر نی.
24. نصر، مهدی. (1397). ملازمت دولت و عدالت در فلسفه سیاسی. فصلنامه دولت پژوهی، 4(14)، 101-69.
25. نظری، علی‌اشرف. (1396). چرخش مفهوم سیاست و بازآفرینی امر سیاسی: درک زمینه هستی شناختی. فصلنامه سیاست، 47(1)، 257- 277.
26. یحیوی، حمید. (1394). کالبدشناسی فوکویی دولت. فصلنامه دولت پژوهی، 1(3)، 111-146.
27. Agha-Nazari, H. (2018). Methodology of Institutional Facts. Journal of Humanities methodology, 24(95), 73- 82. (in Persian) doi.10.30471/mssh.2018.1474
28. Alem, A & Sadeghi, H. (2014). A paradigmatic study of the relationship between ethics and politics in Locke's thought. Journal of Strategy, 23(70), 235- 263. (in Persian)
29. Alem, A. (1997). History of political philosophy in the west; New era and 19th century. Tehran: Political and International Office of the Ministry of Foreign Affairs Press.
30. Asadi, Roholah & Rahnam, Mohammad Rahim & Kharazmie, Omid (2015). Genealogy futuristic, an appropriate approach to the future study of geographic phenomena. Journal of Geographical studies of Arid Zone, 6(22): 54-71. (in Persian)
31. Azodanlou, H. (2001). Discourse and society. Tehran: Nye Publisher. (in Persian)
32. Bell, W. (2013). Foundations of futures studies: human science for a new era. Translated by Afshin Khakbaz, Tehran: Nye publisher. (in Persian)
33. Bennet, D. (2009). Critical Rationalism (After Popper). International Encyclopedia of Human Science, London: Elsevier. [DOI:10.1016/B978-008044910-4.00671-4]
34. Berlin, I. (1992). Freedom and its betrayal: six enemies of human liberty. Translated by Khojasteh Keiya, Tehran: Khojasteh Publisher. (in Persian)
doi.20.1001.1.10283102.1392.22.2.7.8
35. Foucault, M. (1999). Surveiller et punir: Naissance de la Prison. Translated Afshin Jahan Dedeh & Nikoo Sarkhosh, Tehran: Nye Publisher. (in Persian)
36. Foucault, M. (2008 (. The Birth of bio politics: Lecture at the college de France: 1978-1979. New York: Palgrave Macmillan.
37. Gharaveyan, H. (1999). Teaching logic. Qom: Darolelm Publisher. (in Persian)
38. Giddens, A. (2004). The Giddens reader. Translated by Hassan Chavosheyan, Tehran: Ghoghnous Publisher. (in Persian)
39. Golmohamadi, A. (2007). Introduction to the cultural explanation of politics; A look at the cultural approach in political science. Political science research, 2(1), 130- 151. (in Persian)
40. Gregory, D. (1994 (. Geographical imagination. Oxford: Blackwell.
41. Jossep, B. (2007). From Micro power to governmentality: Foucault's work on statehood, state formation, statecraft and state power. Journal of political geography, 26(3), 34-40. doi:10.1016/j.polgeo.2006.08.002 [DOI:10.1016/j.polgeo.2006.08.002]
42. Kermani, M & Delavari, A. (2016). From ideology to discourse: subject, power and truth. Journal of Social Science, 26(74): 111- 148.(in Persian) doi.org/10.22054/qjss.2017.11607.1284
43. Khaleghi, A & Malekzade, H. (2015). Politics, Paideia and the State: The Political and Its Inter-Subjective Foundation. Journal of State studies, 1(2), 136- 149. (in Persian) doi.org/10.22054/tssq.2015.1808
44. Lefebvre, H. (1991). The production of space. Oxford: Blackwell.
45. Lemon, M. (2003). Philosophy of History: A Guide for student. London: Routledge. [DOI:10.4324/9780203380239]
46. Lesser, E.)2000 (. Knowledge of communication. Boston: Butterworth Press.
47. Lyon, D. (2002). Postmodernity. Translated by Mohamad_Reza Tajek, Tehran: Bogheh publisher.
48. Moghadam Hedari, G. (2015). Incomparability of scientific paradigms. Tehran: Nye Publisher.
49. Moghaddas, A., & Ghodrati, H. (2004). Anthony Giddens's theory of structuration and its methodological foundations. Journal of Social Science, 1(1), 1- 31. (in Persian). doi.org/10.22067/jss.v0i0.3086
50. Mojtahedi, K. (1992). Phenomenology of soul according to Hegel's view. Tehran: Scientific and cultural publications. (in Persian)
51. Motaghi, I & Kazemi, H. (2007). Constructivism, identity, language and foreign policy of the Islamic Republic of Iran. Journal of Politics, 37(4), 209- 237. (in Persian)
52. Nasr, M. (2018). The Concomitance of 'Justice' with 'State' in Political Philosophy. Journal of State studies, 4(14), 69- 101. (in Persian) doi.org/10.22054/tssq.2018.9075
53. Nazari, A.A. (2017). Conceptual transition and of the political: Representation of ontological background. Journal of Politics, 47(1), 257- 277. (in Persian) doi10.22059/jpq.2017.60784
54. North, D.C. (1994). The historical evolution of polities. International review of law and Economics, 3(14), 381- 391. [DOI:10.1016/0144-8188(94)90022-1]
55. Pierson, C. (2005). Conversation with Anthony Giddens: making sense of modernity. Translated by Ali-Asghar Saedi, Tehran: Kavir Publisher. (in Persian)
56. Schmitt, C. (2013). The concept of the political. Translated by Soheil Satari, Tehran: Negahe_Moaser publisher. (in Persian)
57. Shahverdi, A & Meshkat, M. (2017). Necessities of soul transition in Hegel's phenomenology. Philosophical Meditations, 7(18), 103- 124. (in Persian) doi.20.1001.1.22285253.1396.7.18.4.3
58. Smith, P & Riley, A. (2011 (. Cultural theory; An introduction. London & New York: John Wily & Sons.
59. Tarkomeh, A. (2014). Introduction to the Production of Henri Lefebvre Space, Tehran: Teesa Publisher. (in Persian)
60. Yahyavi, H. (2015). The Foucauldian Anatomy of State. Journal of State studies, 1(3), 257- 277. (in Persian) doi.org/10.22054/tssq.2016.2454
| Rights and permissions | |
 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. |