دوره 23، شماره 70 - ( 7-1402 )                   جلد 23 شماره 70 صفحات 522دوره505فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
2- گروه شهر سازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران ، vahid.bigdeli@qiau.ac.ir
3- گروه شهر سازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
چکیده:   (2244 مشاهده)
منطقه خلاق شهری باید توانایی حمایت از اقتصاد منطقه شهری ، حمل و نقل هوشمند ، بازآوری مدیریت و بهبود عملکرد زیست محیطی را داشته باشد و زمینه های تحقق سرمایه اجتماعی در جهت تحقق شاخص های سرمایه اجتماعی فراهم سازد. مقاله ی حاضر با هدف شناسایی عوامل تحقق ِ الگوی منطقه خلاق شهری از منظر  سرمایه اجتماعی نمونه موردی : منطقه 11 تهران  در دستور کار قرار گرفته است.روش تحقیق توصیفی تحلیلی است و بعد از  مراجعه به منابع کتابخانه ای به بررسی ایده ها ، دیدگاه ها و نظریات مرتبط و  مفاهیم و دیدگاه ها و پیشینه ی تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. نمونه آماری شامل جامعه ی دانشگاهی و متخصصان شهری شاغل در مراکز علمی: برای بررسی نظرات و دیدگاه های جامعه ی دانشگاهی و متخصصان شهری شاغل در مراکز علمی مصاحبه ی تخصصی  و عمومی از ابزار پرسشنامه استفاده شد . در همین راستا جهت پاسخ به سئوال ها و دست یابی به اهداف تحقیق و تحلیل نتایج پرسشنامه‌ها از نرم‌افزار  SPSSو اکسل استفاده شد.نتایج تحقیق نشان می دهد شاخص های  میزان  شرکت در انتخابات ، میزان حضور در جلسات مربوط به امور منطقه  و اهداف خلاقانه ، میزان اعتماد به نهادها در سطوح مختلف ،میزان اطلاع یابی درباره امورمحلی و ملی و استعداد یابی, میزان احساس تأثیرگذاری بر رویدادها بیشترین امتیاز را کسب کرده اند و مقادیرویژه هریک از عوامل شش گانه ،بالاتر از مقدار 1 بوده است و بررسی ها نشان می دهد که واریانس تجمعی تبیین شده توسط عوامل مربوطه در نمونه مطالعاتی در حدود 69.879 است که عوامل مربوطه گویای تبیین تدوین الگوی منطقه خلاق شهری در منطقه یازده شهر تهران بوده و 70 درصد مقدار تحقق الگو برمبنای رویکرد سرمایه اجتماعی را بیانگر است.
شماره‌ی مقاله: 26
متن کامل [PDF 755 kb]   (319 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: جغرافیا و برنامه ریزی شهری
دریافت: 1399/5/7 | پذیرش: 1399/9/22

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.