دوره 23، شماره 71 - ( 10-1402 )                   جلد 23 شماره 71 صفحات 166دوره153فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی دکترای ، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
2- استاد گروه جغرافیا ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهر ری، تهران ، ایران ، al_estelaji@yahoo.com
3- دانشیار گروه جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یادگار امام خمینی(ره) شهر ری، تهران ، ایران
چکیده:   (1942 مشاهده)
موضوع زمین و چگونگی به کار­گیری آن همواره موضوع و بستر اصلی برنامه­ریزی شهری بوده است و ارزیابی و ساماندهی فضایی - مکانی کاربری­ها و عملکردهای شهری، از مهم­ترین و تاثیرگذارترین محورهای توسعه پایدار شهری است. هدف این پژوهش ارزیابی کمی و کیفی ساختار شهری با رویکرد توسعه پایدار در شهر اردبیل است. روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و بدین منظور سه شاخص ظرفیت، سازگاری و عدالت اجتماعی در راستای توسعه پایدار به کار گرفته شده است. در مرحله اول ارزیابی کمی کاربری­های موجود و تحلیل شاخص ظرفیت، در مرحله دوم، ارزیابی کیفی کاربری­ها از لحاظ سازگاری با به کارگیری ماتریس سازگاری و تحلیل شاخص عدالت اجتماعی با مدل نزدیکترین همسایه و مدل SWOT انجام گرفت. نتایج تحلیل کمی و کیفی، نشان می­ دهد اغلب کاربری­ها با کمبود مواجه ­اند. همچنین، بیشترین میزان ناسازگاری در کاربری کارگاهی و بعد از آن، اداری، مسکونی و آموزشی است. این وضعیت بیان کننده بی­تعادلی و ناهماهنگی بین کاربری­ هاست که از عدم دقت نظر کافی برنامه ­ریزان شهری ناشی می­ شود.
 
شماره‌ی مقاله: 9
واژه‌های کلیدی: ساختار شهری، توسعه پایدار، اردبیل.
متن کامل [PDF 914 kb]   (250 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جغرافیا و برنامه ریزی شهری
دریافت: 1398/10/9 | پذیرش: 1399/4/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.