دوره 23، شماره 71 - ( 10-1402 )
جلد 23 شماره 71 صفحات 243دوره221فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکترای شهرسازی اسلامی، گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان
2- عضو هیأت علمی و دانشیار گروه شهرسازی،دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان ، m.nastaran@aui.ac.ir
3- عضو هیأت علمی و دانشیار گروه شهرسازی،دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان
2- عضو هیأت علمی و دانشیار گروه شهرسازی،دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان ، m.nastaran@aui.ac.ir
3- عضو هیأت علمی و دانشیار گروه شهرسازی،دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان
چکیده: (2118 مشاهده)
با توجه به جایگاه پراهمیت مسکن در شهرهای امروزی، بررسی وضعیت و ارزیابی کیفیت مسکن شهری بخش بزرگی از پژوهش های جاری در حوزه شهرسازی ایران را تشکیل داده است. مهمترین ابزاری که به این منظور در دسترس پژوهشگران است، شاخصهای کمی و کیفی مسکن میباشد. استفاده از روش ها و مدل های گوناگون کمی در تحلیل وضعیت این شاخص ها در سال های اخیر بارها در پژوهش های شهری دیده شده است. این نوشتار به دنبال آنست که با استفاده از روش پژوهشی تحلیلی، نسبت به بررسی پژوهشهایی که در زمینه شاخصهای مسکن شهری در ایران در دهه حاضر در نشریه های معتبر داخلی پذیرفته شده اند اقدام نماید. به همین جهت ضمن معرفی روش پیشنهادی پریزما، با بهره گرفتن از این روش، 39 مقاله برگزیده مورد بررسی دقیق قرار گرفته اند. نتیجه نشان می دهد که بهره گرفتن از روشهای آمار توصیفی و مدلهای کمی در بررسی شاخصهای مسکن در شهرهای مختلف، نتایجی همسان در زمینه ارزیابی کیفیت مسکن شهری به دست داده که میتوان با اتخاذ رویکردهای کیفی و ترکیبی و نیز استفاده از منابع روزآمد و مدل های جدید، نوآوری بیشتری در زمینه پژوهشهای مشابه پدید آورد و پیشنهادات کارآمدی برای بهره برداری برنامه ریزیهای آینده مسکن شهری در ایران ارائه داد. همچنین بهره گرفتن از روش پریزما برای ارتقای کیفیت مقاله های مروری و بررسی همه جانبه پژوهش های مشابه پیشنهاد می شود.
شماره‌ی مقاله: 13
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |