دوره 20، شماره 56 - ( 1-1399 )                   جلد 20 شماره 56 صفحات 348دوره329فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- استادیار گروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان ، motamedi45@gmail.com
2- دانشجوی دکتری جغرافیاوبرنامه ریزی شهری،دانشگاه تبریز،تبریز، ایران
چکیده:   (3431 مشاهده)
شهرها به‌طور چشم گیری در حال تبدیل‌شدن به سیستم ­های پیچیده اجتماعی، اقتصادی و محیطی هستند. هریک از سیستم­ های شهری زمانی که نتوانند با تغییرات و شرایط بحرانی خود را وفق دهند، بسیار آسیب‌پذیر می­شوند ازاین‌رو در دهه‌های اخیر، رویکردهای مقابله با بلایای طبیعی مفهوم جدیدی را تحت عنوان تاب‌آوری شهری برای آمادگی هرچه بیشتر در برابر بلایا مطرح کرده است. باوجود توجهات اخیر و استفاده فراوان از مفهوم تاب‌آوری در حوزه‌های مختلف درک نظری و عملی محدودی از این مفهوم وجود دارد ازاین‌رو این پژوهش باهدف تبیین الگوی علی تاب‌آوری شهرهای انجام‌شده است. تحقیق حاضر با توجه به هدف آن کاربردی ، و بر اساس روش انجام توصیفی- علی است. نمونه آماری پژوهش را 35 نفر از کارشناسان و متخصصان برنامه‌ریزی شهری تشکیل داده­ اند. به‌منظور دستیابی به هدف پژوهش از فن دیمتل فازی استفاده شد. یافته­های حاصل از پژوهش نشان‌دهنده آن بود که بر اساس مقادیر D-R، از بین معیارهای چهارگانه تاب‌آوری شهری معیار کالبدی با مقدار(943/0) تأثیرگذارترین معیار تاب‌آوری شهر بود. همچنین بر اساس مقادیر D+R، معیار کالبدی با مقدار(896/2) به‌عنوان بااهمیت‌ترین معیار تاب‌آوری شهر شناسایی شد.
متن کامل [PDF 2500 kb]   (746 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: جغرافیا و برنامه ریزی شهری
دریافت: 1398/4/7 | پذیرش: 1398/11/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.