دوره 22، شماره 66 - ( 7-1401 )                   جلد 22 شماره 66 صفحات 239دوره223فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری مؤسسه آموزش عالی دیلمان لاهیجان، گیلان، ایران ، farzidi1375@gmail.com
2- مربی، عضو هیئت علمی مؤسسه آموزش عالی دیلمان لاهیجان، گیلان، ایران
3- مدرس مؤسسه آموزش عالی دیلمان لاهیجان، گیلان، ایران
4- دانشجوی دکتری، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده:   (3565 مشاهده)
امروزه در راستای ساخت و ساز شهرک­ها نکته­ی قابل توجه، عدم وجود تعلق­خاطر می­باشد که با معیارهایی از جمله عدم جذابیت­های محیطی و کیفیات بصری، عدم خوانایی، امنیت و غیره خود را نشان می­دهد. این عوامل بر ارتباط افراد با محیط پیرامونشان و به طبع رضایتمندی آن­ها تأثیرگذار خواهند بود. شهرک گلها، با مشکلات متعددی از جمله عدم وجود فضایی برای تجمع، نبود نگهبانی و سردرگمی فضایی، نامتناسب بودن ساختار ظاهری بناهای جدید احداث شده نسبت به بناهای قبلی و مهم­تر از همه وجود زمین­های خالی و بلااستفاده روبه­رو است. روش تحقیق به­کارگرفته شده در این پژوهش، ترکیبی شامل مجموعه­ای از روش­های توصیفی- تحلیلی می­باشد. گردآوری اطلاعات به شیوه­ی میدانی و اسنادی صورت گرفته است. نمونه­ی آماری تحقیق، بر اساس جمعیت شهر رشت، 384 نفر محاسبه گردید. با توزیع420 پرسشنامه به دلیل عدم بازگشت، در نهایت 386 پرسشنامه صحیح پاسخ داده شد. تحلیل پرسشنامه­ها توسط نرم­افزار SPSS انجام گرفت. سنجش میزان انتخاب، نفوذپذیری و خوانایی نیز با روش space syntax و تحلیل هم­پیوندی و اتصالات، در مسیر مجاور شهرک گلها صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که تأثیرگذاری معیارهایی چون خوانایی، امنیت و نفوذپذیری در حد متوسط است. تناسبات بصری، عملکرد عناصر و دسترسی، تأثیر زیادی بر افزایش رضایتمندی ساکنین دارند. در نتیجه به­کارگیری الگوهای معمارانه، در نظرگرفتن فضاهای مکث و حرکت، ایجاد کاربری­های مدیریتی، جلوگیری از انبوه­سازی و احداث پارک درون محوطه از جمله راهکارهایی به منظور ایجاد تعلق­خاطر در راستای افزایش رضایتمندی می­باشند.
متن کامل [PDF 1980 kb]   (626 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1397/12/12 | پذیرش: 1398/7/19

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.