دوره 20، شماره 58 - ( 7-1399 )
جلد 20 شماره 58 صفحات 70دوره53فصل__Se |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشیار گروه ژئومورفولوژی دانشگاه محقق اردبیلی ، s.asghari@uma.ac.ir
2- دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی دانشگاه محقق اردبیلی
3- فارغ التحصیل مقطع دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه تبریز
4- دانشیار گروه ژئومورفولوژی دانشگاه محقق اردبیلی
5- دانشجوی دکتری سیستم اطلاعات جغرافیایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
2- دانشجوی کارشناسی ارشد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی دانشگاه محقق اردبیلی
3- فارغ التحصیل مقطع دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه تبریز
4- دانشیار گروه ژئومورفولوژی دانشگاه محقق اردبیلی
5- دانشجوی دکتری سیستم اطلاعات جغرافیایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده: (6969 مشاهده)
آب به عنوان یکی از مهم‌ترین نیاز‌های انسانی برای ادامه حیات منابع آبی می‌باشد. با توجه به اهمیت موضوع، بحث مدیریت و بهره‌برداری اصولی از منابع آب به یکی از موضوعات مهم جهانی تبدیل شده است. داده‌های سنجش از دور در اغلب موارد در مطالعات استخراج پهنه‌های آبی مورد استفاده قرار می‌گیرند و نوع داده‌های سنجش از دور مورد استفاده نیز نقش مهمی در استخراج آب دارند. در این مطالعه به بررسی توانایی ماهواره لندست با اعمال شاخص‌های مربوطه، به میزان استفاده از رودخانه گاماسیاب در استان کرمانشاه و مقایسه این شاخص‌ها پرداخته می‌شود. ماهیت خاص رودخانه‌های کم‌عرض و کم‌عمق باعث افزایش پیچیدگی مطالعات چنین رودخانه‌هایی با استفاده از داده‌های موجود شده است. استخراج آب از تصاویر سنجش از دوری، طی دو دهه اخیر بوده است. شاخص‌های آب در ابتدا با استفاده از سنجنده‌های TM و ETM توسعه یافتند. اما عملکرد بهتر آن‌ها در لندست 8 به خوبی توسط محققان مستند شده است. در این تحقیق از شاخص‌های NDWI، MNDWI، AWEI_nsh، AWEI_sh و WRI استفاده شد. با استخراج آستانه بهینه از هیستوگرام شاخص‌ها و اعمال این آستانه، منطقه مورد مطالعه به دو کلاس آب و غیر آب طبقه بندی شد. سپس صحت کلی و ضریب کاپا از هر کدام از شاخص‌ها گرفته شد. در پایان نشان داده شد که شاخص AWEI با صحت کلی 99.09 درصد و ضریب کاپای 0.98 بهترین جواب را در بین شاخص‌ها در منطقه مورد مطالعه می‌دهد. نتایج این تحقیق نشان داد که این رویکرد به راحتی قادر به استخراج آب از تصاویر ماهواره‌ای بوده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |