دوره 18، شماره 51 - ( 4-1397 )                   جلد 18 شماره 51 صفحات 181دوره165فصل__Se | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانش آموخته سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران ، azizielham4@yahoo.com
2- دانشیار گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران.
3- استادیار گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران.
4- مربی گروه سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران
چکیده:   (4444 مشاهده)
صنعت گردشگری در سال‌های آغازین قرن 21 به یک فعالیت عظیم اقتصادی تبدیل گشته و یکی از پر درآمد و اشتغال‌زاترین صنایع جهانی قلمداد می‌گردد. گردشگری یکی از مهمترین عوامل مولد ثروت و اشتغال در دنیا معرفی شده است، برای بهره‌برداری اصولی از این صنعت به برنامه‌ریزی نیاز است از مهم‌ترین گام‌ها برای برنامه‌ریزی، مکان‌یابی سایتهایی برای ارائه خدمات مورد نیاز گردشگران در قالب دهکده‌های گردشگری است، این پژوهش برای شهرستان شوش که از مناطق مهم گردشگری استان خوزستان است و از آن جاییکه دارای آثار باستانی بسیاری است مورد توجه گردشگران زیادی قرار گرفته است، ولی این شهرستان از نظر داشتن فضایی که شایسته گردشگران باشد در سطح بسیار پایینی بوده است، بنابراین شرایط مذکور ایده ایجاد دهکده گردشگری را تقویت نمود. در این پژوهش بحث مکان‌یابی از طریق سیستم استنتاج فازی صورت گرفته است، نهایتا برای حفاظت از محیط زیست و به نوعی گسترش توسعه پایدار گردشگری از روش فازی تاپسیس استفاده شده است که به رتبه بندی این سایت‌ها  با در نظر گرفتن معیارهای زیست محیطی پرداخته شده است. در سیستم استنتاج فازی با اعمال لایه‌های مورد نیاز در این روش 4 سایت بسیار مناسب تشخیص داده شده است. سپس با اعمال فازی تاپسیس که شامل 10معیار و 4 گزینه است، بهترین سایت را سایت شماره 4 تشخیص داده‌ است. این سایت کمترین خسارت را به محیط زیست وارد می‌کند، در حواشی رودخانه دز قرار گرفته است بیشتر این منطقه را اراضی بایر پوشانده است. سایت مذکور از نظر حفظ معیارهای زیست محیطی شرایط  کاملا ایده آلی نسبت به سایر سایت‌ها دارد.
متن کامل [PDF 982 kb]   (1720 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: Gis
دریافت: 1396/8/22 | پذیرش: 1397/3/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.