باتوجهبهاندازه­گیرینقطه­ایبارشوعدمپوششتمام سطححوزه­ها، پیش­بینی ایننوعداده­هاضروری است.تکنیک­هایمختلفیجهتبرآوردداده­های بارندگیدرنقاط فاقد دادهوجود دارد. بهطورکلیروش­هایزمینآماریدرمقایسهباروش­هایآمارکلاسیک برای برآورد بارشدقیق­ترهستند.در اﻳﻦ راﺳﺘﺎ، ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺑﺎرش ﺳﺎﻻﻧﻪی 97 اﻳﺴﺘﮕﺎه باران­سنجی در اﺳﺘﺎن ایلام در یک دوره آماری­23 ساله (سال­های 1389-1366) ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺖ. پس از جمع­آوری آمار و اطلاعات مربوطه، نقشه هم­باران تهیه و آنالیز واریوگرام انجام شد. در این تحقیقسهنوعروشکریجینگشاملکریجینگمعمولی، سادهوعاممورداستفادهقرارگرفت. برای ارزیابی انواع مدل­ها از مربع میانگین ریشه خطا با خطای استاندارد استفاده شد. نتایج بدست­آمده نشان­داد که روشکریجینگعامباپایین­ترینمیزانمیانگینخطای برآورد (003/0) ومربعمیانگین ریشهخطاء (97/74) بهترین روش برای درون­یابی در این پژوهشمی­باشد. همچنیندرمقایسهمربع میانگینریشهخطا باخطایاستانداردبرایتعیینمیزانبرآوردموردانتظار، هرچهارمدلدارایبرآوردی بیشترازحد انتظاربودند. در پایان مشاهده گردید که تغییر نمایی ارتفاع و بارش منطقه نشان می­دهد که تاشعاع 4/117 کیلومتری، بین ایستگاه­ها از نظر ارتفاع رابطه­ی معنا­داری وجود دارد و پس از این فاصله، رابطه­ی آنها به صورت تصادفی است.  

واژه‌های کلیدی: کریجینگ، بارش سالیانه، زمین­آمار، سیستم اطلاعات جغرافیایی، استان ایلام

متن کامل [PDF 1607 kb]   (3436 دریافت)